افزایش خودکشی در گروهک‌های ضدانقلاب کردی (خبر ویژه)
برخی گزارش‌ها از درون کمپ‌های تروریستی وابسته به گروهک‌های تجزیه‌طلب، حکایت از آن دارد که مسئله خودکشی در میان اعضای احزاب کردی ضدانقلاب به طرز قابل‌توجهی افزایش یافته است.
اغلب این افراد، نوجوانان و جوانان فریب‌خورده یا زنانی هستند که در شرایط خشونت‌آمیز و استثماری قرار گرفته‌اند و راهی جز پایان دادن به زندگی خود نمی‌یابند.
دیدبان حقوق بشر کردستان ایران طی سال‌های گذشته گزارش‌های متعددی درباره این پدیده منتشر کرده است، این گزارش‌ها نشان می‌دهد که خودکشی در این گروه‌ها صرفاً اقدامی فردی نیست، بلکه پیامدی ساختاری و نتیجه فشارهای روانی، اجتماعی و فیزیکی شدید است.
مطالعات بین‌المللی نیز نشان می‌دهد که زندگی در محیط‌های مسلحانه و کانون‌های تروریستی، فشار روانی شدیدی ایجاد می‌کند. بر این اساس، افزایش خودکشی زنان در گروهک‌های کردی قابل تحلیل است. در میان آکسیون‌های این گروهک شست‌وشوی مغزی، محدودیت‌های فردی و خشونت ساختاری، نرخ خودکشی را چندین برابر کرده است.
با رصد اطلاعاتی که از درون کمپ‌های این گروهک‌ها درباره بحران خودکشی میان گروهک‌های تروریستی صورت گرفته، مشخص شده که موارد متعددی از خودکشی در میان اعضای پ.ک.ک و پژاک ثبت شده است. بسیاری از این قربانیان، زنان جوانی بودند که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند. همچنین در گروهک دموکرات و کومله، نوجوانانی که با فریب، وارد کمپ‌ها شده‌اند، به دلیل فشار روحی و نبود امکان فرار، خودکشی کرده‌اند.
مجموعه گزارش‌ها و مصاحبه‌های میدانی نشان می‌دهد که عواملی؛ همچون خشونت جنسی و جنسیتی، فقدان آزادی در خروج از کمپ‌ها، شرایط سخت جسمی و محیطی، شست‌وشوی مغزی و فشار ایدئولوژیک و انزوای اجتماعی بیشترین نقش را در این خودکشی‌ها به ویژه در میان زنان و نوجوانان داشته است.
درباره خودکشی میان کادرهای تروریستی کردی نمونه‌های مستندی نیز وجود دارد، از جمله زن جوانی از مریوان پس از ماه‌ها تحمل آزار در کمپ پژاک، با شلیک به خود پایان داد. نوجوانی ۱۷ساله در کمپ کومله پس از ناکامی در فرار، خود را حلق‌آویز کرد. در آخرین نمونه نیز یکی از اعضای پاک پس از بازگشت به ایران و مواجهه با افسردگی شدید، چند ماه بعد خودکشی کرد و نمونه‌های نسبتاً فراوان دیگر.